برنامه پزشکی عمومی در ایران شامل چندین مرحله است که در تمامی دانشگاه ‌های علوم پزشکی کشور به یک شکل اجرا می‌ شود. دوره پزشکی عمومی در ایران ۷ سال طول میکشد.

 دوره علوم پایه

از جمله اولین مراحل آموزش پزشکی در ایران، مرحله علوم پایه بوده و مدت آن دو سال است. در این مرحله، دانشجویان بخش اول درس های عمومی و درس های پایه را می گذرانند. هدف از برگزاری این دوره، آموزش ساختمان بدن انسان و اعمال فیزیولوژیک و نقش آن در سلامت انسان و همچنین شناخت عوامل بیولوژیک بیماری زا و شیوه های دفاعی بدن در برابر آنها و اصول آسیب های بدن انسان و آشنا سازی دانشجویان با اصول مسائل بهداشتی میباشد. دانشجویان ملزم به گذراندن 20 واحد درسی در هر نیمسال تحصیلی هستند و حداکثر زمان مجاز برای گذراندن این مرحله ۳ سال است. در پایان این مرحله امتحان جامع علوم پایه برگزار می‌شود و قبولی در این امتحان شرط ورود به مرحله بعدی است. هر دانشجو حداکثر دوبار می تواند در این آزمون شرکت کند.

 فیزیوپاتولوژی

در این مرحله دانشجو پس از این که با آموختن درس های فیزیولوژی به چگونگی عملکرد طبیعی سازمان بدن پی برد و در درس پاتولوژی وضعیت واکنش های بدن در بیماری و تغییرهای بافت ها را در هنگام ورود عوامل مضر به خوبی فرا گرفت، به مرحله ای می رسد که اکنون باید بتواند با تلفیق این دو مرحله، واکنش های بدن را در هنگام یک بیماری از زمان شروع تا انتهای آن دنبال کند. در نهایت دانشجو نشانه‌ های بیماری ها و تشخیص و درمان آنها را یاد می گیرد. در این دوره از رشته پزشکی دانشجو، فارماکولوژی را به صورت مروری کلی بر دسته های دارویی و چگونگی اثر داروها، می گذراند. طول این دوره ۶ ماه است.

کارآموزی بالینی

دوره سوم شامل دو مجموعه درس های نظری و کار عملی است. در برنامه عملی، دانشجو در بالین بیمار با نشانه های بیماری به صورت مستقیم آشنا می شود و با صحبت با بیمار و به دست آوردن شرح حال بیمار، نوع آن بیماری را تشخیص داده و اقدامات درمانی را شروع می کند. اقدام های برنامه عملی در دوره کارآموزی شامل کنفرانس های صبحگاهی در مورد بیماران بستری، صحبت در بالین توسط استاد مربوط و یادگیری معاینه ها و گرفتن شرح حال، انجام کارهای تشخیصی و تا حدودی نسخه نویسی است. تدریس دروس نظری بعد از ظهرها انجام می شود و صبح ها به کار در بیمارستان و برنامه های آن اختصاص دارد. گذراندن این دوره حداقل ۲۰ ماه و حداکثر ۲۷ ماه است.

کارورزی بالینی

این مرحله دوره انترنی نامیده می شود که در واقع نقطه عطف آموزش بالینی دانشجویان رشته پزشکی است. کارورز در تمام بخش های بیمارستانی، به طور مستقل در مواجهه با بیماران قرار میگیرد و با به کار بستن عملی تمام آموخته ها، به طور مستقیم با بیماران در تماس است و با انجام معاینه های بالینی و دستور آزمایشهای پاراکلینیک، به تشخیص بیماری رسیده و به درمان آن بپردازد. این فعالیت ها زیر نظر استادان و دستیاران مربوط صورت می گیرد. طول این دوره ۱۸ ماه است.

طرح اجباری مناطق محروم رشته پزشکی

فارغ التحصیلان رشته پزشکی موظف به گذراندن طرح دو ساله هستند و بعد از فراغت از تحصیل، می بایست به مدت 2 سال در مناطق محروم به طبابت و خدمت به مردم بپردازند. در دوره های بالاتر نظیر تخصص نیز طرح دو ساله وجود دارد. همچنین پسران نیز موظف به گذراندن خدمت سربازی هستند.

برنامه پزشکی تخصصی در ایران

دانشجویان جهت تحصیل در یکی از رشته‌ های تخصصی پزشکی پس از گذراندن دو تا سه سال دیگر بعنوان فوق‌ تخصص آن رشته شناخته می‌ شوند. سایر دوره‌ های آموزشی برای پزشکان متخصص که طول دوره آنها کمتر از دو سال است، دوره‌ های فلوشیپی یا تکمیلی تخصص گفته می‌شوند و این دوره ‌ها منجر به اخذ مدرک نشده و به عنوان فوق تخصص تلقی نمیشود.

  مدارک مورد نیاز

         مدارک شناسایی

        مدرک دیپلم و پایان دوره تحصیلات متوسطه

         آخرین مدرک تحصیلی بعد از دیپلم

         ریز نمرات

    سطح زبان

   اکثر دروس رشته پزشکی در دانشگاه های فقط به زبان فارسی تدریس می شود و نیاز است دانشجویان فارسی را در سطح پیشرفته بلد باشند.